آموزش کلود

آموزش کلود

بسم الله الرحمن الرحیم

آموزش کلود

آموزش کلودسیم  CloudSim

فصل چهارم

عناصر زیر بنایی پردازش ابری

مجازی سازی

یکی از بزرگترین مشکلاتی که مدیران فناوری اطلاعات با آن روبرو هستند، تعداد بیش از اندازة سختافزارهای سرویس دهنده تککاره  است. مهمترین علت برای افزایش تعداد چنین سخت افزارهایی ناسازگاری برنامه های کاربردی است که بر روی سرورهای مختلف اجرا می شوند که در نتیجه آن،
مدیران سیستم ترجیح می دهند که برنامه های کاربردی را بر روی سرورهای مجزا اجرا کنند. در ظاهر تعداد افزایش سرورها مشکل چندان بزرگی به حساب نمی آید به مرور زمان مشخص میشود که هزینه های سنگین پنهانی برای افزایش بی رویه سرورها باید پرداخت گردد. هزینه های سخت افزاری، برق مصرفی سرورها، تجهیزات خنک کنندة مرکز داده، مکانی که سرورها باید در آن نگهداری شوند و از همه مهمتر کارشناسان خبرهای که وظیفه مدیریت سیستمها را چه از لحاظ سخت افزاری و چه از لحاظ نرم افزاری، بر عهده دارند، مدیران را مجاب می کند که تلفیق سرویسدهندهها را به عنوان یک اصل بپذیرند.

مطمئن ترین روش برای تلفیق سرویس دهنده ها استفاده از تکنولوژی مجازی سازیاست. مجازی سازی امکان راهاندازی چند ماشین مجازی 1را بر روی هر سخت افزار فیزیکی فراهم میکند. هر یک از ماشینهای مجازی می توانند دارای سیستم عامل خود باشند و آن را اجرا کنند. به این ترتیب با استفاده از مجازی سازی می توان بر روی یک سرور و در یک زمان، چندین سیستم عامل (حتی ناسازگار با هم) را راه اندازی کرد که هر کدام از سیستم عاملها یک برنامه کاربردی را اجرا می کنند.

بسم الله الرحمن الرحیم

آموزش کلود

آموزش کلودسیم  CloudSim

فصل چهارم

عناصر زیر بنایی پردازش ابری

مجازی سازی

یکی از بزرگترین مشکلاتی که مدیران فناوری اطلاعات با آن روبرو هستند، تعداد بیش از اندازة سختافزارهای سرویس دهنده تککاره  است. مهمترین علت برای افزایش تعداد چنین سخت افزارهایی ناسازگاری برنامه های کاربردی است که بر روی سرورهای مختلف اجرا می شوند که در نتیجه آن،
مدیران سیستم ترجیح می دهند که برنامه های کاربردی را بر روی سرورهای مجزا اجرا کنند. در ظاهر تعداد افزایش سرورها مشکل چندان بزرگی به حساب نمی آید به مرور زمان مشخص میشود که هزینه های سنگین پنهانی برای افزایش بی رویه سرورها باید پرداخت گردد. هزینه های سخت افزاری، برق مصرفی سرورها، تجهیزات خنک کنندة مرکز داده، مکانی که سرورها باید در آن نگهداری شوند و از همه مهمتر کارشناسان خبرهای که وظیفه مدیریت سیستمها را چه از لحاظ سخت افزاری و چه از لحاظ نرم افزاری، بر عهده دارند، مدیران را مجاب می کند که تلفیق سرویسدهندهها را به عنوان یک اصل بپذیرند.

مطمئن ترین روش برای تلفیق سرویس دهنده ها استفاده از تکنولوژی مجازی سازیاست. مجازی سازی امکان راهاندازی چند ماشین مجازی 1را بر روی هر سخت افزار فیزیکی فراهم میکند. هر یک از ماشینهای مجازی می توانند دارای سیستم عامل خود باشند و آن را اجرا کنند. به این ترتیب با استفاده از مجازی سازی می توان بر روی یک سرور و در یک زمان، چندین سیستم عامل (حتی ناسازگار با هم) را راه اندازی کرد که هر کدام از سیستم عاملها یک برنامه کاربردی را اجرا می کنند.

در شکل  استفاده از تکنولوژی مجازی سازی برای تلفیق سرویس دهنده ها نشان داده شده است.

محاسبات ابری

ویژگیهای مجازی سازی

ویژگیهای مجازی سازی در زیر فهرست شده است:
استفاده بهینه از منابع سخت افزاری ▪
مدیریت راحت تر و درنتیجه کاهش تعداد کارشناسان فنی لازم ▪
عدم وابستگی ماشین های مجازی به منابع سخت افزاری ▪
مجزا بودن ماشین های مجازی ▪
تکنولوژی مجازی سازی باعث ایجاد ارزش افزوده در سازمان شده و مزایای بسیاری دارد. از جمله:
-1 صرفه جویی در هزینه های مستقیم و غیر مستقیم.
-2 استفاده بهینه از منابع سخت افزاری سازمان و بالابردن بهره وری.
-3 تجمیع سرویسهای سازمان در یک یا چند سرور، که باعث ایجاد مدیریت متمرکز و امنیت بالا میشود.
-4 تسریع در پیاده سازی سرویسهای مختلف و ایجاد سریع سرویسهای جدید در جهت افزایش کسب و کار سازمان.
-5 پشتیبانی از سیستمها و سرویسهای قدیمی موجود در سازمان.
-6 یکپارچه سازی منابع سخت افزاری سازمان.
-7 ایجاد محیطهای تست و گسترش سیستمها بدون ایجاد وقفه و بدون داشتن ریسک.
-8 پایین آمدن هزینه های نگهداری ، تنظیم دما و نیروی انسانی.
-9 ارائه ماشینهای مجازی به جای ماشینهای فیزیکی و اجرای سیستم عاملهای مختلف روی یک هاست فیزیکی.
-10 دسترس پذیری بالا
-11 بالا بودن ضریب امنیتی ماشینهای مجازی.
برای پاسخ به چالشهای موجود و استفاده از مزایای این تکنولوژی، کمپانیهای بزرگ دنیا ، به مجازی اشاره XEN,MICROSOFT,HP,VMWARE, سازی روی آوردهاند. از آن جمله میتوان به شرکتهای کرد.

مجازی سازی

آیا پردازش ابری همان مجازی سازی است؟

بیشتر اوقات ممکن است این سوال برایتان پیش آید که چگونه میتوانیم خط تمایزی رسم و حد فاصلی برای مجازی سازی و ابر خصوصی (در مورد ابر خصوصی به تفضیل در قسمت انواع ابر صحبت خواهیم کرد) تعیین کنیم؟ هنگامی که ابر خصوصی را پیاده میکنیم چنین سوال مشابهی نیز پیش
میآید. گرچه پاسخ روشنی برای این سوال وجود ندارد اما سعی میکنیم مشخصات هر دو را بیان کنیم.


تعاریف زیادی در مورد مجازی سازی و ابر وجود دارد. انواع متعددی از مجازی سازی مانند مجازی سازی سخت افزار، مجازی سازی نرم افزار، مجازی سازی ذخیره سازی و ... وجود دارد. از دیدگاه ابر خصوصی، ما بیشتر علاقهمند به مجازی سازی سخت افزار هستیم. مجازی سازی سخت افزار
روشی است که به شبیه سازی چندین سرور فیزیکی در درون یک سرور فیزیکی کمک میکند. مجازی سازی کمک میکند تا بتوانیم از یک سرور فیزیکی برای ایجاد چندین سرور شبیه سازی شده بهره ببریم.


نرم افزاری که چنین عملی را انجام میدهد هایپروایزر مینامیم. بنابراین مجازی سازی کمک میکند تا با بهبود بهره گیری از سرورهای فیزیکی در مراکز داده، سرورهای متعددی از یک سرور ایجاد شود. سرور فیزیکی که برای مجازیسازی استفاده میشود را میزبان مینامیم که در آن سرورهای مجازی سازی شده متعددی شبیه سازی میشوند که آنها را مهمان مینامیم. در ادامه بحث اجازه دهید این سرورهای در نظر بگیریم. « منابع » سخت افزاری را به عنوان به طور ساده ابر به معنای منابع خارجی نامحدود مدیریت شده و مستقر شدهای است که بنابر تقاضای مشتری ارایه میشود. این تعریف برای ابر عمومی میتواند درست باشد اما از نقطه نظر ابر خصوصی باید کمی روی آن تامل کنیم.ابرخصوصی، همانطور که از اسمش پیداست بخشی از مرکز دادههای سازمان است و از این رو خصوصی نامیده میشود. عملا نمیتوان فراهم سازی منابع نامحدود از مشخصه های ابر عمومی را برای ابر خصوصی نیز قائل شد. گرچه، ابر خصوصی محدودیتهای شناخته شدهای از نظر منابع دارد اما میتواند عملیات واگذاری منابع و مدیریت منابع را بنابر درخواست مشتری و با پشتیبانی ازانجام دهد. « پویا » به صورت « پرداخت در ازای استفاده » مدل با استفاده از مجازی سازی میتوان به ابر خصوصی دست یافت. اما این روش همیشه ضروری نیست.


میتوانید ابر خصوصی را بدون بهرهگیری از مجازی سازی روی مجموعهای از سختافزار معمولی بسازید.
ابر خصوصی دارای مدیریت، صدور صورت حساب و لایه تخصیص پویا روی مجموعهای از منابع مجازی سازی شده یا مجازیسازی نشده است.
اینجا منابع میتوانند سرورهای مجازی سازی شده، حافظه رم و دیسک سخت مجازی سازی شدهای باشند که به سرورها و پهنای باند شبکه اختصاص داده میشود. به طور خلاصه مقایسه مجازی سازی با ابر خصوصی صحیح نیست. مجازی سازی میتواند به عنوان پایهای برای دستیابی به ابر خصوصی استفاده شود.مجازی سازی معمولاً به عنوان یکی از فناوریهای پایهای پردازش ابری است. گرچه می توان از آن استفاده نکرد.
شما میتوانید (همانگونه که بسیاری از فراهم کنندگان سرویسهای ابری اینگونه میکنند) مجازی سازی را به عنوان پایهای برای ساخت یک ابر بکار ببرید ولی الزامی نیست.


جدول زیر بیانگر برخی از تفاوتهای این دو است:

محاسبات ابری

تفاوت اساسی بین ابر و مجازی سازی این است که :

هدف ابر: خودکارسازی در اختیار گرفتن منابع است

هدف مجازی سازی: بهینه سازی استفاده از منابع

در فصل بعد درخصوص پردازش شبکه ای صحبت خواهیم کرد.

نظرات یا سوالات خودرا با ما درمیان بگذارید

0912 097 5516 :شماره تماس
0713 625 1757 :شماره تماس